‘Het interviewen maakt ons duidelijk dat we veel laten liggen’ vertelt Wim van de Graaf, zorgcoördinator op Hofstad Horeca en Techniek. ‘We zijn een leertoontje gewend, we willen iets overbrengen. Als interviewer moet je iets halen, namelijk de kwaliteit van de leerlingen en de informatie die zij kunnen geven. Je moet je hoofd leeg maken en echt open staan voor de leerlingen. Dus geen vragen stellen met een bepaalde bedoeling vooraf.
Het project geeft ons een schat aan gegevens en we horen de meest originele plannen die we zelf nooit zouden verzinnen, bijvoorbeeld: “Hebben jullie weleens gedacht aan studiehoeken in de kantine?” of een leerling die meedoet aan de training en tegen me zei: “Ik heb nooit zo goed beseft dat jullie als docenten zo gewoon en vriendschappelijk met elkaar omgingen. Ik dacht dat jullie net zo met elkaar omgingen als in de klas met ons. Waarom laten jullie dat ook niet af en toe gebeuren in de klas?”
Toen bedacht ik dat ons onderwijstoontje en gedrag vaak een rem zijn voor onze leerlingen om iets te vertellen of mee te denken over onze school. Ze willen dat zo graag.’
