Voor honderd kinderen in (jeugd)zorg zijn ouders van een vriend(innet)je gezocht, die wekelijks een dag(deel) gastgezin willen zijn. Het project is succesvol verlopen. Scholen zijn verreweg de meest succesvolle bemiddelaar. Er zijn gesprekken gehouden met 260 gezinnen en dat resulteerde in bijna 150 koppelingen. We zien een scala aan effecten waar we op hoopten: ‘vraagkinderen’ die op een sport of muziekles gaan, musea en andere culturele activiteiten ondernemen waar dat voorheen niet gebeurde; nieuwe gewoontes (zoals meehelpen, klusjes doen) enzovoort. Bij het project betrokken professionals rapporteren opvallende effecten op de geplaatste kinderen: toename van copingvaardigheden om sociale steun te genereren, toename van sociale contacten, toename van maatschappelijke participatie: lidmaatschap van verenigingen op met name het gebied van expressie, cultuur en sport, toename zelfvertrouwen, toename van cognitieve vaardigheden.
Er zijn ook niet verwachte secundaire effecten op de vraagouders: zij vragen eerder professionele hulp dan voorheen, zoeken zelf ook eerder steun in hun sociaal netwerk en rapporteren een afname van eerder gerapporteerde (psychische en sociale) problemen. Het lijkt erop dat het kind voor hen een voorbeeldfunctie vervult.
De gouden tip bij implementatie: houd het zo simpel mogelijk!
